Eve giden yol...

Şimdi uzakta kaldı. Ama bu fotoğrafı görünce hala o huzuru hissedebiliyorum. Bu görünen iki taraflı ağaçlı yol benim eve dönüş yolumdu. Giderken acele edip daha kestirmeden giderdim. Ama dönüşte yolumu biraz uzatsamda buradan geçmeyi çok severdim. Kuş sesleri gelirdi ağaçlardan. Birde fotoğrafta görünmesede sol tarafta küçük bir kreş vardı. Oradan da çocuk sesleri gelirdi bazen. Hatta bir de küçük bir çeşme vardı yolun kenarında. Hele yağmur yağarken yürümeye bayılırdım burda. Tam lise ve ünv. dönemlerime rastlıyor o zamanlar. Melankoliklik de varmış galiba:) Kavak yelleri babından..